Wat als je hoofd vol creatieve ideeën zit en jij weer aan het werk wilt, terwijl iedereen verwacht dat jij aan het rouwen bent omdat je je kindje verloren bent. Moet je je dan schuldig voelen? Moet je dan thuis blijven zitten? Moet je de hele dag huilen? Mag je blij of enthousiast zijn?

In het rouwproces is er geen goed of fout. En er is niets dat moet…. Toch krijgen veel mensen te maken met de verwachtingen van andere mensen. Niet alleen de mensen die verder van je vandaan staan, maar ook de verwachtingen van ouders, familieleden of je partner.

Wanneer creativiteit één van je kwaliteiten is en je houdt van ondernemen, is het normaal dat je in het rouwproces de zin kunt gaan voelen om hier mee aan de slag te gaan. Een rouwproces bestaat uit gericht zijn op het verlies en gericht zijn op het leven. In de meest ideale situatie is dit in balans met elkaar. Het is ontzettend vermoeiend om alleen maar met verlies bezig te zijn. Zelfs ook onnatuurlijk. Hoe zwaar het verlies ook is, de mens kent een overlevingsdrang dat er voor zorgt dat uiteindelijk bijvoorbeeld aan eten gaat denken (gericht op het leven). Of dat je je afvraagt hoe het met die ander gaat. Soms zijn er zaken in je leven die om jou aandacht vragen waardoor je wel gericht moet zijn op het leven. Kinderen of dieren die bijvoorbeeld verzorging nodig hebben. Maar er kan ook een moment in je verdriet ontstaan dat je je gewoon weer even goed wilt voelen. Ben je dan creatief en ondernemend en haal je daar normaal energie uit, dan kan dit dus zomaar op gang komen, omdat je dat voor even een goed gevoel geeft.

Wanneer wordt iets een valkuil

Wanneer je besluit om vanuit je creativiteit een groot project te starten dat al je aandacht vraagt, of je stort je op je werk omdat het daar druk is, dan is het de vraag of er nog een goede balans kan zijn tussen gericht op verlies en gericht op leven. Dan kan het gebeuren dat de kwaliteiten worden ingezet om de pijn te vermijden. En dit hoeft nog geen probleem te zijn als je maar weet dat het rouwproces dan alsnog komt (uitgestelde rouw) en dan ook de nodige consequenties met zich meebrengt.

Hoe herken je een gestagneerd rouwproces

Enkele symptomen van gestagneerde rouw zijn:

  • Wanneer je zelden tot niet gehuild hebt
  • Wanneer je het verlies niet kunt accepteren
  • Wanneer er paniekaanvallen ontstaan
  • Wanneer er slaapproblemen zijn
  • Wanneer er veel stress wordt ervaren
  • Een blijvend schuldgevoel (ik mag niet genieten van mijn leven)
  • Wanneer er na het overlijden vage lichamelijke klachten ontstaan
  • Wanneer je er niet over kunt praten
  • Wanneer je de muziek die bij de overleden persoon hoort niet kunt luisteren of zijn foto’s niet kunt bekijken.
  • Wanneer er depressie ontstaat of een gevoel van moedeloosheid.

Herken je deze signalen of heb je andere klachten waarvan je vermoed dat ze met je rouwproces te maken hebben, blijf er dan niet langer mee rondlopen en zoek hulp. Hoewel verlies en rouw bij het leven hoort, is het niet makkelijk en hoef je dit niet alleen te doen. Ook jij verdient het om een fijn en gelukkig leven te leiden, ondanks je verlies.