Er is een groep mensen voor wie fysiek en emotioneel contact geen vast onderdeel van hun thuissituatie is. Zij “overleefden” eerder dit gebrek aan contact al door de sociale contacten op het werk of via vrienden. Even een hand op de arm, een knuffel of een grap en grol waarbij ze werden aangeraakt. Kleine gebaren in sociale situaties die bijdroegen aan hun behoefte aangeraakt te worden, zich verbonden te voelen.

Voor deze groep is de corona tijd met het gebrek aan sociaal en fysiek contact enorm zwaar. Het werken met paarden biedt hierbij een oplossing. Het aaien en knuffelen met een paard zorgt voor de aanmaak van endorfine; het hormoon waar je je blijer van gaat voelen. Omdat het werken met paarden ook nog eens in de buitenlucht gebeurt, komen mensen buiten, ze komen in beweging, hebben een goed gesprek over wat hen bezighoudt EN  ze mogen zo veel als ze willen de paarden aanraken en met hen knuffelen.

Gelukkig krijgen paarden geen Corona en kunnen mensen op deze manier voor een deel in hun behoefte voorzien terwijl we ondertussen werken aan de thuissituatie en een langere termijn oplossing voor als corona weer voorbij is.